miércoles, 23 de junio de 2021

TOCA DESPEDIRSE

Moi boas!

Incrible, pero certo. O curso pasou case sen decatarnos e nos dispoñemos a disfrutar das vacacións, ben merecidas, por certo. 

Xogamos e traballamos moito, acostumámonos a eso de non abrazarnos, nen bicarnos, ao traxín das máscaras, a permanecer no noso grupo mesa, a desinfectarnos as mans agora sí e despois tamén, a...tantas novidades que, a principio de curso parecían imposibeis de acadar sen acabar turulatos. Pero son uns campións e reciben día a día o bo exemplo que lles dades, o cal fixo que integraran rapidamente as novidades e se dispuxeran a gozar de todo tipo de actividades.

Aprendimos moitas cousas, pero sobre todo aprendimos a querernos e a respectarnos un pouquiño mais cada día.

Agardamos que o vindeiro curso nos permita vivir mais e mellores experiencias e que poidades acompañarnos nalgunha delas, tanto na distancia como presencialmente.

Moitas grazas pola vosa colaboración e paciencia cos meus"disparates" que so perseguen facer da escola un lugar mais agradable, un ensino mais comprensivo, activo e participativo e unha convivencia relaxada e feliz. Non sempre foi posible, pero non deixamos de intentalo cada día.

Aquí queda o resumo dalgunhas das nosas andanzas:

Onte, festuqui de despedida. Que contentos estaban e como nos puxemos de lambonadas😉

O luns, os nenos e nenas de 6º viñeron a despedirse, van para o instituto. Que será iso?
Logo cantaron "Cumpleaños feliz" a todos os que cumprimos neste mes. Que emoción!
Como parte do peche do curso, tivemos un contacontos moi especial. Divertimonos moito! Grazas Ramiro!

Sempre amigos dos bichiños, Dylan trouxo uns caracois que lle colleu o seu pai. Encantáronnos!
E, por fin, coñecimos a Emma, a irmá de Pablo Prieto. 
Eso dos bebés chámanos moito a atención, e todos "recordaron " 😁vivenzas de cando eran eles así de pequenos.


...............................................................................................................................
Como agasallo,deixovos esta  conversa que mantivemos hai uns días 
a raiz de algo que nos contou Feliz. 
Rapidamente apareceron as mans levantadas para pedir a súa quenda e falar.

"Esa mañá, na aula, Feliz estaba moi cansado, non durmira ben porque a súa nai quixera durmir con el e, claro, con movementos para aquí e para alá, quen pode descansar! el non quería dicirlle á súa nai que fora para a súa cama, por si ela se molestaba, pero, claro, el xa é maior e quere durmir so, ou, como moito, cun peluche."
(ao paso que falan voulles preguntando como durmen eles e se lles len un conto antes de durmir)

- A veces mi hermano viene a mi cama porque yo le digo que venga. Ahora ya no, lo leo yo.
- (durme?) Con pesadillas. Me cuentan, un día mi papá y otro mi madre. Duermo con peluche.
- Pués papá molesta. Duermo con mi mamá, porque, si duermes solo, pues tengo mucho miedo a dormir solo...cuando sea mayor. (cuentan) Mi mamá y mi papá.
- Yo no duermo con nadie. (cuenta)Mamá.
- Yo duermo con mi papá, cuando me voy a la cama, que no me quedo dormida. Mi papá me cuenta un cuento.
- Con mi papá. Cuando me quedo dormido se va.
- Con nadie, con Lobezno (peluche) (cuenta) mamá y papá.
- Yo duermo sola, con mi peluche. (cuenta) mamá.
- A mi no me cuentan cuento. Antes de que vengan nadie me ponen dibujos de Pokemon y, cuando acaba un capítulo, viene mi madre y cuando me duermo se va.
- Pues eso se lo tengo que decir a mi madre, a ver si me lo puede poner. jjjjj!
- Pues yo me cambio de cama, a la de invitados, y veo la tele.
- Con nadie. Unas veces con mi hermana, en la misma habitación en distintas camas.Mami tenía una idea y construyó la cama de arriba. 
Tenemos dos piscinas, una grande y una pequeña. En casa de la abuela hai 2 teles.

A que non ten desperdicio? E que ben se explican.Veremos que contan á volta das vacacións.

Disfrutade moito e sácade algunha foto das vacacións que logo podan compartir con nos.

Agardo que alguén poda ir ver algunha das exposicións de dinosaurus que hai no noso país; ao final do proxecto púxenvos o enderezo dalgunha delas.









jueves, 10 de junio de 2021

DIAZO!!

 MOI BOAS!

PASAMOS UN DÍA ESTUPENDO PERCORRENDO UNS LUGARES TAN FAMILIARES E DESCOÑECIDOS Á VEZ:

-PAISAXES, PRAIA, PARQUE, CAMPO,...

- CANGREXOS, PEIXES, PATOS,...

-CONTOS, HISTORIAS,...

IMAXINO QUE XA VOS CONTARÍAN. CREO QUE O PASARON MOI BEN, PERO ACABARON, ACABAMOS😅RENDIDOS

VEDE UNHA MOSTRA DAS NOSAS ANDANZAS.


1ª PARTE

2ª PARTE

PROMETO APRENDER A FACER VIDEOS MAIS CHULOS, JEJEJJE!

ATA MAÑÁ


miércoles, 2 de junio de 2021

RESOLVENDO PROBLEMAS

 Moi boas!

Andamos a procura de aprender a resolver os desencontros de xeito pacífico. Onte mantivemos a seguinte conversa:

                  Quen lle pegou a quen?

Dado que, no recreo, xurdiron algúns problemiñas relacionais, decidimos intentar resolvelos nunha conversa grupal:

X- Ella no me hizo caso porque quería coger un coche y.. (doulle na cara)

Y- Es que yo quería coger el coche que tenían ellos, pero ellos no lo estaban usando.

X-  Lo necesitábamos para coger unas cuantas cosas....pues, cuando vino Y estábamos llevando unas cosas hasta la casa y le dige: "no lo queitéis" y ella no respondió, lo cogió y se fué rápido. Nosotros corrimos hacia ella, pero iba tan rápido que no pudimos cogerla.

¿Que hicisteis entonces?

X- Pues nos fuimos a la casa.

Entonces cuando le pegasteis?

Y- Pués me pegó cuando yo estaba sentada (...), pues antes que yo saliera corriendo...a ver, primero me agarró así, del brazo, y luego me dió en el moflete.

X- Bueno, yo no recuerdo eso.

¿Quen recuerdas, entonces?

X- Pues que se levantara, pero no.

Démoslle outra volta ao suceso e, por fin se aclarou. O coche estaba libre ou eso parecía, polo tanto podía usalo quen quixera.

Como se podía ter resolto o mal entendido?

X- Pedirselo bien.

Y- Preguntar si es de alguien.

Logo algún mais se animou e contou o que lle pasara "un día":

- A mi " D" me pegó, así de repente.

- Hoy me pegó "J", antes de merendar. ¿Por qué? No sé por que.

- Un día "K" me pegó en el patio porque quería ir a jugar conmigo, y, yo, no K y el me estaba mareando y yendo detrás de mi y me dió en el pié.

- Yo quería decir algo, una palabra bruta y el otra.

Reflexionamos sobre todo isto, que habería que facer en cada caso e pensan que:

- no se puede obligar a los demas a jugar con uno.

- no hacer nada y buscar a otra persona.

Pouco a pouco, e practicando, seguro que imos collendo mellores hábitos.

.................................................

Onte visitounos un grilo, pasou un par de días con nos e non parou de cantar en todo o rato. Grazas Hugo por tráelo, encántounos observalo e escoitalo.


Hoxe xa o soltamos, "para que vaia coa súa familia"
...................................................

Hoxe foi un día moi especial. Primeiro porque veu Iago Z. a visistarnos e, segundo, porque resolvimos un misterio.

Esta mañá, Feliz contounos que, durante a noite, escoitara uns ruidos e, logo de ver que podería ser, cando xa se ía deitar outra vez, tropezou cun papel; como el non sabía ler decidiu deixalo e agardar a que chegaramos á aula.

Vimos que era un plano que nos guiaba ata o Bosque do cole:

- Aquí hay unas flechas

- Aquí unas huellas de dinosaurio!!!

- Esta es la pista

- ....




- Pero quién puso las huellas?
- El dinosaurio
- Claro, el que trajo la carta.
- Vamos a ver
- Son de mentira
- No, son de verdad
----
Pues vamos a ver que pasa si seguimos las indicaciones del plano...
Ao pasar por diante do dinosaurio da rampa, díxonos que estaba moi preocupado, pero non lle entendiamos moi ben; que pasaría?



E chegamos ao bosque. Había que investigar




                 
Ata que por fin

                                          UN OVO DE DINOSAURIO!!!
Agora comprendiamos porque o Tiranosaurus Rex, do pasillo, estaba tan alterado.

Na clase, á volta, lle presentamos a Feliz, agardamos que se fagan moi boa amigos




Para rematar fixemos un debuxo de toda a aventura!

Ademais tamén....

Un día fabuloso!!!