Moi boas!
Andamos a procura de aprender a resolver os desencontros de xeito pacífico. Onte mantivemos a seguinte conversa:
Quen lle pegou a quen?
Dado que, no recreo, xurdiron algúns problemiñas relacionais, decidimos intentar resolvelos nunha conversa grupal:
X- Ella no me hizo caso porque quería coger un coche y.. (doulle na cara)
Y- Es que yo quería coger el coche que tenían ellos, pero ellos no lo estaban usando.
X- Lo necesitábamos para coger unas cuantas cosas....pues, cuando vino Y estábamos llevando unas cosas hasta la casa y le dige: "no lo queitéis" y ella no respondió, lo cogió y se fué rápido. Nosotros corrimos hacia ella, pero iba tan rápido que no pudimos cogerla.
¿Que hicisteis entonces?
X- Pues nos fuimos a la casa.
Entonces cuando le pegasteis?
Y- Pués me pegó cuando yo estaba sentada (...), pues antes que yo saliera corriendo...a ver, primero me agarró así, del brazo, y luego me dió en el moflete.
X- Bueno, yo no recuerdo eso.
¿Quen recuerdas, entonces?
X- Pues que se levantara, pero no.
Démoslle outra volta ao suceso e, por fin se aclarou. O coche estaba libre ou eso parecía, polo tanto podía usalo quen quixera.
Como se podía ter resolto o mal entendido?
X- Pedirselo bien.
Y- Preguntar si es de alguien.
Logo algún mais se animou e contou o que lle pasara "un día":
- A mi " D" me pegó, así de repente.
- Hoy me pegó "J", antes de merendar. ¿Por qué? No sé por que.
- Un día "K" me pegó en el patio porque quería ir a jugar conmigo, y, yo, no K y el me estaba mareando y yendo detrás de mi y me dió en el pié.
- Yo quería decir algo, una palabra bruta y el otra.
Reflexionamos sobre todo isto, que habería que facer en cada caso e pensan que:
- no se puede obligar a los demas a jugar con uno.
- no hacer nada y buscar a otra persona.
Pouco a pouco, e practicando, seguro que imos collendo mellores hábitos.
.................................................
Onte visitounos un grilo, pasou un par de días con nos e non parou de cantar en todo o rato. Grazas Hugo por tráelo, encántounos observalo e escoitalo.
Hoxe foi un día moi especial. Primeiro porque veu Iago Z. a visistarnos e, segundo, porque resolvimos un misterio.
Esta mañá, Feliz contounos que, durante a noite, escoitara uns ruidos e, logo de ver que podería ser, cando xa se ía deitar outra vez, tropezou cun papel; como el non sabía ler decidiu deixalo e agardar a que chegaramos á aula.
Vimos que era un plano que nos guiaba ata o Bosque do cole:
- Aquí hay unas flechas
- Aquí unas huellas de dinosaurio!!!
- Esta es la pista
- ....
Ata que por fin
Que maravilla de clase o aire libre e que bonito esta o bosque
ResponderEliminarEste comentario ha sido eliminado por el autor.
ResponderEliminarGrazas de parte de Iago que pasou en grande!! Que sorte ter Unha mestra coma ti. Un dia estupendo.
ResponderEliminarQue gusto da velos vivir aventuras no cole!!
ResponderEliminar