Moi boas!
Andamos a procura de aprender a resolver os desencontros de xeito pacífico. Onte mantivemos a seguinte conversa:
Quen lle pegou a quen?
Dado que, no recreo, xurdiron algúns problemiñas relacionais, decidimos intentar resolvelos nunha conversa grupal:
X- Ella no me hizo caso porque quería coger un coche y.. (doulle na cara)
Y- Es que yo quería coger el coche que tenían ellos, pero ellos no lo estaban usando.
X- Lo necesitábamos para coger unas cuantas cosas....pues, cuando vino Y estábamos llevando unas cosas hasta la casa y le dige: "no lo queitéis" y ella no respondió, lo cogió y se fué rápido. Nosotros corrimos hacia ella, pero iba tan rápido que no pudimos cogerla.
¿Que hicisteis entonces?
X- Pues nos fuimos a la casa.
Entonces cuando le pegasteis?
Y- Pués me pegó cuando yo estaba sentada (...), pues antes que yo saliera corriendo...a ver, primero me agarró así, del brazo, y luego me dió en el moflete.
X- Bueno, yo no recuerdo eso.
¿Quen recuerdas, entonces?
X- Pues que se levantara, pero no.
Démoslle outra volta ao suceso e, por fin se aclarou. O coche estaba libre ou eso parecía, polo tanto podía usalo quen quixera.
Como se podía ter resolto o mal entendido?
X- Pedirselo bien.
Y- Preguntar si es de alguien.
Logo algún mais se animou e contou o que lle pasara "un día":
- A mi " D" me pegó, así de repente.
- Hoy me pegó "J", antes de merendar. ¿Por qué? No sé por que.
- Un día "K" me pegó en el patio porque quería ir a jugar conmigo, y, yo, no K y el me estaba mareando y yendo detrás de mi y me dió en el pié.
- Yo quería decir algo, una palabra bruta y el otra.
Reflexionamos sobre todo isto, que habería que facer en cada caso e pensan que:
- no se puede obligar a los demas a jugar con uno.
- no hacer nada y buscar a otra persona.
Pouco a pouco, e practicando, seguro que imos collendo mellores hábitos.
.................................................
Onte visitounos un grilo, pasou un par de días con nos e non parou de cantar en todo o rato. Grazas Hugo por tráelo, encántounos observalo e escoitalo.
Hoxe xa o soltamos, "para que vaia coa súa familia"
...................................................
Hoxe foi un día moi especial. Primeiro porque veu Iago Z. a visistarnos e, segundo, porque resolvimos un misterio.Esta mañá, Feliz contounos que, durante a noite, escoitara uns ruidos e, logo de ver que podería ser, cando xa se ía deitar outra vez, tropezou cun papel; como el non sabía ler decidiu deixalo e agardar a que chegaramos á aula.
Vimos que era un plano que nos guiaba ata o Bosque do cole:
- Aquí hay unas flechas
- Aquí unas huellas de dinosaurio!!!
- Esta es la pista
- ....
- Pero quién puso las huellas?
- El dinosaurio
- Claro, el que trajo la carta.
- Vamos a ver
- Son de mentira
- No, son de verdad
----
Pues vamos a ver que pasa si seguimos las indicaciones del plano...
Ao pasar por diante do dinosaurio da rampa, díxonos que estaba moi preocupado, pero non lle entendiamos moi ben; que pasaría?
E chegamos ao bosque. Había que investigar
Ata que por fin
UN OVO DE DINOSAURIO!!!
Agora comprendiamos porque o Tiranosaurus Rex, do pasillo, estaba tan alterado.
Na clase, á volta, lle presentamos a Feliz, agardamos que se fagan moi boa amigos
Para rematar fixemos un debuxo de toda a aventura!
Ademais tamén....
Un día fabuloso!!!